Santali Story बा़हु ञेल

बा़हु ञेल (Santhali Story)

Santali Story बा़हु ञेल – नोवा धा़रती रे टुँडा़ङ काते मायनो दो मोठे एयाय धाव गे दारे साकाम ञुरूक् आर दारे साकाम सागेन दोय ञेल आकाद् ताहें कान रेगे आयो-बाबावाक् आ़डि-आ़डि दुला़ड़ ते उनियाक् ला़बिद् होड़मो दो केटेज् बापला तोनोल बाबेर ते तोलेन ताया मुनियाक् होड़मो सोंगे। आयो-बाबावाक् आ़डि साना आर रा़सका़ दो होन-होपोन कोवाक् बापला गे आर नोवा रा़सका़ गाडा रे मायनो रेन आयो-बाबा हों कुसीया़ किन पायरावाना मोन भुर।

दिसोम होड़ाक् कुसी-रा़सका़ रेयाक् आ़यका़व जुदा़-जुदा़ गे ताकोवा। ओकोय दो नोवा तेय कुसीक्-आ आर ओकोय दो हाना ते। आदोम दो उल जोम तेको रा़सका़क्-आ आर ओकोय दो सा़पली जोम ते। मेनेक, ओका बेसा आर ओका बा़ड़िज्-आ, नोवा दो ओकोय मेन केया?

SANTALI LOVE SHAYARI

मायनोवाक् नोङका बापला ञेल तेहों आदोम दो आ़डि रा़सका़ को आ़यका़व केदा आर आदोम दो बा़ड़िज् हों, मेनखान मायनो रेन मामो होञहार तेद् प्रधान दो खा़टि गे बा़ड़िज् ए आ़यका़व केदा, एनते मानवाँ जियोन रेयाक् बेस-बा़ड़िज् ताला रे मिद् सोनोत हुदिस सा़रीयाक् तेद् हों मेनाक्-आ, नोवा काथा दो प्रधान आ़डि सुर खोन गेय ञेल तिया़क् आकादा।

उनि दो आ़डि दिन खोन सा़ँगिञ दिसोम ते नालहा-तुमा़ल ए चालाव आकान ते ओना बापला रेयाक् ओड़े-ओड़पात बाय बाडाय लेदा, बाङखान जा़रूड़ गेय मेन केया – नोवा बापला दो बोन इका़ हानताड़ काक्-आ। भाला, नोवा दो चेद्? गेल सेरमा रेन मुनसी आर एयाय सेरमा रेन मायनो, सुमुङ पे सेरमा रेयाक् तोफात। हारा-बुरू काते जियेन सागाड़ नापाय तेकिन ठेलाव दाड़ेयाक्-आ से बाङ, मेमेन मुसकिल गेया।

हें मायनो आर मुनसी दो आ़तु आर सोमाज रेयाक् रा़सका़ इया़ ते किन रा़सका़ लेन गेया। मायनो दो नोवा इया़ ते ढेर रा़सका़ दोय बुझा़व केदा चेदाक् जे उनि दो आज् दादा बा़बुलाल रेन बा़हु से आज् हिली दिना़म गेय ञेलेया, आ़डि दुला़ड़ तेको दोहो ए कान ताहें काना आर मायनो होंय भा़बी केदा हापे इञ जावाँव ठेन इञ चालाक्-आ आर आ़डि दुला़ड़ तेको दोहोयिञा।

मोने रेय हुदिसा – पासे इञ जावाँय न्हाक् नोङकाय होहोवा़ञा; ए… देला से हेज् लेन मे। आदो, इञ दोञ मेताया ‘‘आ़ड़िस गेम होहो एदा। छी! बा़ञ चालाक् आम ला़गिद्।’’ आर बाड़गे सेद् इञ दा़ड़ केद् गे। खोजिञ खान दोञ उकु थिर कोक्-आ आर बाय ञाम दाड़ेया़ञ खान बा़य-बा़य ते उकु काते गे ‘‘बा़व’’ इञ मेताया। आदो बाना होड़ लिञ लाँदाया आर खुब लेका लिञ एनेज्-आ।

Santali Story बा़हु ञेल – उकु-उकु, सिम गोयेर काँडावबिली, चुमचुमबा, हेदेल गुडु एमान तेयाक्। नोवा एनेज् रे आ़तु रेन गिदरा़ हों को सोंगेक्-आ। जाँहाय साँवते जुदि ला़ड़हा़य ता़निज् हुयूक् खान, इञ जावाँय सामाङ रिञ रागा। इका़ काते बाना होड़ ते दाल लिञ दाल कोवा से उनकु दो एकाल को दा़ड़ उता़रा, आदे होहो काते लिञ एगेर कोवा – ‘‘मागा टुरू टुसिया़ निदिर जोम खाडया…।’’ मुनसी दो चेद् को चोङ को चोङ हुदिस काते बापला तायोम आदो बेजाय रा़सका़ल आटकारोक्-आ।

ढेर दिन तायोम प्रधान दो नालहा दिसोम खोन ओड़ाक् तेय रूवा़ड़ एना। मोन रे भा़गना़त बा़हु ञेले रेयाक् साना ताहें कान ताय रेहों बेगोर नेवता ते भाला चेका तेय चालाक्-आ? बेस आर बा़ड़िज् दोम चेकाया? हुय एना, हुय एना। पारोम एना, चुका़व एना।

हिजुगाक् दोम ञेल दारामा आर ओका चुका़व एना, ओना दोम चेकाया? ओने को मेन लेका ‘‘ओक्ते दो तियान तेम साबेया से जाँगावान तेम ओरेया?’’ बापला दो चाबायेना, पारोम एना। दिसोम तेयाक् काथा ता़नखी मे, बेवहार होंय चुका़व एना। तायोम तेयाक् काथा ता़नखी मे, चेद् हुयूक् काना? नोङका हुदिस काते प्रधान दो मिद् दोम भा़गना़त बा़हु ञेञेल ए चालाक् ए मेन जोङ काना।

Santali Story बा़हु ञेल – आसोकाय ते आदोम होड़ दो बा़हु ञेल मेनते पेड़ा दाका को जोम ला़गिद् को चालाक्-आ आर ओकोय दो उनकुवाक् दारहारा ओड़ाक्-दुवा़र ञेल हों। मेनखान बा़हु ञेल मेन तेदो आ़डि थोड़ा होड़ को चालाव बाड़ाक्-आ। हें, प्रधान दो खा़टी गे बा़हु ञेल गे सेनोक् ए मेन जोङ काना।

पासेज् मिद् चाँदो तायोम खान नेवता सेटेर एना बाले माहा हिलोक्् दिन दो नेडा उरिज् एना। भा़गना़त बा़हु ला़गिद् प्रधान दो एमान तेयाक् जिनिस इदियाय ला़गिद् ए ओराम केदा। इनका़-इनका़ तेगे नेडा दिन दो तिया़क् एना। ला़डु-खा़जा़ड़ी, पुतली-फ्रॉक कोय मोटरा केदा आर ओना को टेवेञ कातेय मोहडायेन… मायनो तेको आ़तु सारजोमडी ते। आ़तु तिया़क् काते कुलही रे एनेज् कान गिदरा़ कोय कुली केद् कोवा, फालनावाक् ओड़ाक् दो ओका सेद् रे मेनाक्-आ? काथाय को ला़य आदेया ‘‘हाने हानते…’’।

उनकु एनेज् कान गिदरा़ मुद रे मायनो होंय ताहें काना। प्रधान दो उनि ञेल ते बाय बाडाय लेदा जे नुय कान गेयाय भा़गना़ञ गिदरा़ रेन बा़हु गिदरा़ दो। भाला, धुड़ी एनेज् ते उरूङ बुसुङ मायनो बेजाय उनि गे बा़हु गिदरा़ कान ए। एनेज्-एनेज् ते मायनो दो आजाक् पुतली बाँदे दोय दोहो हाताड़ आकाद् ताहें काना।

एनेज् जोखोन तिन रे प्रधान दो फालनावाक् ओड़ाक् ए कुली लेद् को उन जोखोन हाको-फारे मायनो दो आजाक् पुतली बाँदे हातलाक् रेय होबोर केदा आर प्रधान ठेन हेज् सुर कातेय मेन केदा ‘‘आम दो इञ बाबा एम खोजे काना?’’ प्रधान दो मायनोवाक् काथाय आँजोम लेदा चे बाङ, ओना दो ओहो मेन ले। मेनखान बाय आँजोम लेद् लेका गे उसा़रा ते आ़तु कुलही सेद् से बोलोयेन।

Santali Story बा़हु ञेल – आर नोक्-ओय उनकु ओड़ाक् हों तिया़क् एना। मायनो रेन एँगा-आपा दो आ़डि किन रा़सका़येना। एनते मामो बाला दो आ़डि मोज बाला को लेखाक्-आ। बालाया जोहार बाड़ा काते बुगी-जुदा़ को कुलीयाना। काथाय, बानार सेद् रेन आ़डि नापाय गेया को। प्रधान दो बालाया बेवहार ञेल ते आ़डिय कुसीयेना। निया़ को बेवहार ताला रेगे मायनो दो मोज तेको उम साफा केदेया आर फ्रॉक को होरोक् आदेया।

पुतली बाँदे दो उसा़रा को हिड़िञ केदा। ओना फ्रॉक सुमुङ होरोक् काते हों पुतली रेयाक् जा़रूड़ दो बाङ बुझा़वक् कान ताहें काना। एनते, ओना फ्रॉक दो एकाल जाँगा-गुँठी हा़बिज् ताहें काना। मोज गे को होरासी केदेया ना़किज्-चिका़ण काते। एनते तेहेञ दो पा़हिल दोम मामो होञहार तेद् ए ञेलेया। पा़हिल-पोरथोम साफा-सा़फी ञेल काते जेमोन ए कुसी उता़रोक्। मिद् घा़ड़ी खान गे बा़हु गिदरा़ हों को सुर केदेया। हेज् सुर काते जेलेका डोबोक् को चेद् आदे ताहें काना, ओनका गे मायनो दोय डोबोक् केदा।

प्रधान दो जोहार आताङ बाड़ा काते मोटरा खोन ला़डु आर खा़जा़ड़ी ए राड़ा केदा आर ए चाल आदेया। मायनो हों आ़डि कुसी तेय आताङ केदा फ्रॉक रे। प्रधान दो जाँगा खोन बोहोक् हा़बिज् ए बेंगेद् राकाब् आदेया। उनियाक् मेद् आहा ञेल तोरा गेय दिसा़ आ़चुर केदा, एनाङ धुड़ी एनेज् ते उरूङ-बुसुङ गिदरा़ नित दो तिना़क् साफा बा़हु ए ञेलोक् काना। मिद् घा़ड़ी चेद् को चोय गुना़नोक् कान ताहें कान रेगे ओड़ाक् सेद् को होहो आदेर केदेया।

दोसार हिलोक् सेताक् रे प्रधान दोय रूवा़ड़ एना। रूवा़ड़ जोखेन आजाक् हुदिस गाडा रे चेद् जोबरा चोङ आ़तुक् कान लेकाय आ़यका़व केदा।

[ratings]